We nemen de hoofdweg (nu ook reeds via de snelweg mogelijk), een kustweg doorheen bananenplantages, naar San Juan. Op deze route is duidelijk te zien welke prijs men moet betalen voor het oprukkend toerisme. De bananenplantages verdwijnen hier denk ik nog sneller dan het regenwoud. San Juan is nog redelijk rustig, maar verder in Puert de Santigo en Los Gigantes is het een heksenketel. Na het maken van de obligatoire foto's van de kliffen rijden we verder. We klimmen naar Tamaimo. Dit is duidelijk nog een agrarisch gebied. Van Tamaimo gaat het bochtenwaarts naar Santiago del Teide.
Hier verpozen we even. We hebben dorst en een sanitaire stop wordt ook noodzakelijk. Santiago del Teide is zeker een bezoekje waard. Het stemmige kerkje verrast met met echte stof aangeklede beelden. Verder slenteren we rond in het gemeentehuis en genieten van de relatieve kalmte. Tegenover de kerk begint de smalle weg naar Masca. We rijden tot de eerste stopplaats boven op de bergrug. Het is er druk. We hebben geluk, er rijdt juist iemand weg. De vergezichten langs meerdere zijden zijn fantastisch. De afdaling naar Masca is niet gemakkelijk. Ik parkeer zonder problemen aan de rotonde, maar als we terugkeren is de parking overvol en staan er zelfs verscheidene wagens in overtreding.
De legende gaat dat Masca ooit een piratennest was. Dus goed verscholen in een kloof vol palmbomen in het noordoosten van Tenerife.
We eten bij 'Chez Arlette'. Wat er over het terras geschreven staat is juist. Een werkelijk prachtig uitzicht. Even later zetten we onze weg verder richting Buenavista del Norte. Even buiten Masca is er een taverne met een mooi uitkijkpunt om Masca nu vanuit een andere hoek te bekijken. Daarna kronkelen we verder langsheen het Teno gebergte naar Buenavista del Norte, dan richting 'Icod de los Vinos', waar de drakenboom op ons wacht.
In Los Silos komen we, je gelooft het nooit, op echte Vlaamse kasseien terecht. Los Silos heeft ook nog andere verrassingen in petto. Het hagelwitte mooie kerkje lijkt op een reuze-ijstaart. Er is een soort college met kapel. En een marktpleintje omgeven door bomen met middenin een kiosk. Onder de kiosk een cafeetje met terras. Ik zie ook dat er verscheidene wandelingen vertrekken vanuit Los Silos. (Nvdr opgelet ondertussen ligt er een ringweg, dus centro volgen)
Garachico, ooit bijna helemaal van de kaart geveegd na een uitbarsting van de vulkaan Teide. Nu een lievelijk dorpje aan de noordkust van Tenerife. De moeite waard om eens door te lopen i.p.v. de ringweg te nemen.
Garachico is de volgende halte. Het havenstadje werd ooit door lavastromen bijna van de kaart geveegd. Het haventje zelf kwam er minder goed van af. Nu nog altijd zijn duidelijk de sporen van de lavastromen te zien. Alleen het fort aan de ingang van de haven heeft de ramp overleefd. Aan het fort is er vlak aan zee een groot mooi terras. Als goede Vlamingen krijgen we direct al dorst als we zoiets zien en de rest laat zich raden.
Wie naar het noorden op stap gaat moet zeker naar de drakenbloedboom in Icod de los Viños. Ook het kerkje is heel mooi.
Het wordt te laat om nog Icod de los Vinos en de drakenboom te bezoeken. Het zal voor een volgende keer zijn. Mij wacht enkel nog de lastige terugweg. Het is dan ook al redelijk laat wanneer we ons hotel bereiken.